niedziela, 15 listopada 2015 r.

zakończenie współpracy z korporacją

dodało mi sporo energii do życia i poszukiwania nowego zajęcia oraz źródła przychodów. Wtedy, to znaczy w pierwszych tygodniach „bezrobocia”, kiedy nie musiałam codziennie pojawiać się w biurze, trafiałam na różne mądre publikacje dotyczące pracy. W moim czerwonym notesie zapisałam sobie na osobnej stronie dużymi literami:

• cieszę się na myśl o pójściu do pracy,

• ekscytuje mnie to co robię,

• czuję, że mój wkład pracy jest szanowany i doceniany,

• odczuwam dumę, mówiąc o mojej pracy,

• lubię i szanuję ludzi, z którymi pracuję,

• optymistycznie patrzę w przyszłość –

taka będzie moja praca

No, i był moment, kilka tygodni później, kiedy trafiłam przez przypadek na ten zapis i ze zdziwieniem stwierdziłam, że tak właśnie się czuję. Mając na myśli moją pracę w domu, przy moim komputerze, pisząc artykuły, obmyślając strategię własnej firmy, ucząc się, współpracując twórczo z moimi koleżankami, spotykając się z fantastycznymi ludźmi i uczestnicząc w fascynujących spotkaniach. Miałam pracę marzeń.

To niestety był dość krótkotrwały stan. Przede wszystkim dlatego, że trudno mi było, zachowując realizm, optymistycznie patrzeć w przyszłość nie mając niestety dużych perspektyw na zarabianie. Wizja pracy marzeń została w notesie na lepsze czasy. Ciekawe, czy kiedyś znajdę lub wymyślę sobie taką pracę?

A jakiej pracy Ty szukasz? Jaki byłby ten ideał?

Ewa